Όταν πέφτουν οι θερμοκρασίες, πολλοί κρεμούν τα καλάμια ψαρέματος και το μοτοσυκλέτα τους μέχρι την άνοιξη. Αυτό θα ήταν λάθος. Το χειμερινό ψάρεμα crappie μπορεί να είναι από τα πιο διασκεδαστικά της χρονιάς. Απλώς πρέπει να προσαρμόσετε ελαφρώς τις τεχνικές σας.
Αξίζει περισσότερο από τον κόπο να αντιμετωπίσετε το κρύο και να επιστρέψετε σπίτι με το όριο των πλακών σας.
Δεν είναι τόσο δύσκολο να το μάθεις και μπορεί να είναι τόσο απλό ή περίπλοκο όσο θέλεις. Το χειμωνιάτικο crappie μπορεί να πιαστεί με ένα βασικό κοντάρι από καλάμι, εξαιρετικά ελαφριές εξέδρες, από την ακτή, σε μια βάρκα, από μια αποβάθρα ή ακόμα και μέσα από τον πάγο.
Ένα πλεονέκτημα για το ψάρεμα crappie το χειμώνα είναι ότι θα έχετε πολύ λιγότερο ανταγωνισμό από άλλους ψαράδες, ειδικά στον Νότο. Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι το crappie πέφτει σε χειμερία νάρκη ή είναι ανενεργό το χειμώνα.
Δεν θα χρειαστεί να ασχοληθείτε με σκιέρ, τζετ σκιέρ ή πολλά άλλα πράγματα που μπορεί να παρεμποδίσουν το ψάρεμα (εκτός ίσως από τους πραγματικούς σκληροπυρηνικούς λάτρεις του νερού…). Επίσης, το νερό φαίνεται πάντα λίγο πιο καθαρό και καθαρό όταν είναι κρύο.
Για να πετύχετε, χρειάζεται απλώς να κάνετε λίγη προετοιμασία και να έχετε υπόψη σας μερικά πράγματα. Το πιο σημαντικό, βεβαιωθείτε ότι έχετε πολλά κατάλληλα ζεστά ρούχα. Έχετε πολλές πετσέτες μαζί σας γιατί πιθανότατα θα βραχείτε λίγο και θα χρειαστεί να στεγνώσετε για να αποφύγετε την υποθερμία.
Είναι πάντα καλύτερο να ντύνεστε με στρώσεις, οπότε αν ζεσταθείτε πολύ, μπορείτε να βγάλετε λίγο και να το ξαναφορέσετε αν κάνει πιο κρύο.
Ένα θερμός με ζεστό καφέ ή τσάι είναι πάντα μια απόλαυση όταν ασχολείστε κρύο καιρό υπαίθριες δραστηριότητες. Εκτός από αυτό, μπορείτε απλά να χαλαρώσετε και να απολαύσετε την εμπειρία.
Στις επόμενες ενότητες, θα εξηγήσω πώς δρουν τα crappie το χειμώνα, πού να τα βρούμε, τον κατάλληλο εξοπλισμό και δόλωμα για να πιάσει μαζί τους και πολλές υπέροχες συμβουλές. Το Crappie μπορεί να είναι είδος ζεστού νερού, αλλά κανείς δεν τους το είπε ποτέ αυτό. Απλώς αλλάζουν τη συμπεριφορά τους όταν το νερό μπαίνει στη δεκαετία του '50, και πιο κάτω, κυρίως για να τρελαίνουν τους ανθρώπους.
Όποιος δεν πιστεύει ότι το crappie έχει αίσθηση του χιούμορ δεν έχει δοκιμάσει ποτέ να το ψαρέψει στα μέσα του καλοκαιριού, όταν αιωρούνται σε ανοιχτά νερά και αρνούνται να χτυπήσουν οτιδήποτε, εκτός κι αν έχει σχεδόν τοποθετηθεί στο στόμα του. Οι σάκοι μετά το Ηλιοστάσιο είναι πολύ πιο συνεργάσιμοι. Όταν τελειώσετε με αυτό το άρθρο, θα ξέρετε πώς να βάζετε χαρτοβάμβακα στον κύλινδρο όλο τον χειμώνα.
Με αυτά τα λόγια, ας μπούμε σε ένα παγωμένο ψάρεμα…
Συνήθειες Crappie Coldwater
Οι περισσότεροι crappie ψαράδες γνωρίζουν ήδη ότι και τα δύο είδη Pomoxis ενεργούν διαφορετικά σε κάθε εποχή της χρονιάς. Αλλά, όπως είπα στην εισαγωγή, πολλοί ψαράδες έχουν τη λανθασμένη ιδέα ότι το crappie (καθώς και πολλά άλλα είδη «θερμού νερού») γίνονται αδρανοποιημένα ή ληθαργικά και τρέφονται πολύ λίγο έως ότου η θερμοκρασία του νερού επανέλθει στη δεκαετία του '60.
Αυτό είναι πολύ λάθος. Το Crappie τρέφεται αρκετά το χειμώνα και συνεχίζει να κυκλοφορεί, αλλά οι διατροφικές τους συνήθειες ποικίλλουν κάπως, όπως και οι προορισμοί μετακίνησης τους. Μπορεί να μην χτυπούν βίαια σε ένα minnow 2-1/2" το χειμώνα, αλλά θα τσιμπήσουν ευχαρίστως ένα 1" (τα minnow δεν κινούνται πολύ στο κρύο νερό, αλλά τα jigs κάνουν…).
Για ένα χειμερινό crappie rig, σκεφτείτε μικρά και αργά. Όσο μικρότερο, τόσο το καλύτερο.
Τα τσιμπήματα αρέσουν πολύ μικρότερες μπουκιές το χειμώνα και δεν πρόκειται να προχωρήσουν πολύ για να τις πάρουν. Δαγκώνουν επίσης πολύ πιο απαλά, τόσο πολύ που μπορεί να μην τα εντοπίσετε σε μια ράβδο ελαφριάς δράσης ή μεγαλύτερη.
Αλλά, υπάρχει μια λύση για αυτό θα αναφερθώ αργότερα. Προς το παρόν, σκεφτείτε απλώς εξαιρετικά ελαφριές ράβδους, γραμμή 4 λίβρες ή λιγότερο και ροδέλες όχι μεγαλύτερες από 1/16 oz. Τα Minnows πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στο 1″. Οι γάντζοι σας μπορούν να μειωθούν στο #6, ή ακόμα και στο #8 με ελαφρύ σύρμα Aberdeen Long Shanks. Το μακρύ στέλεχος διευκολύνει την αφαίρεση του γάντζου από το στόμα του crappie όταν τα χέρια σας είναι κρύα (και θα είναι…).
Το ελαφρύ σύρμα θα σκοτώσει λιγότερα minnows. Θα μπω σε περισσότερες λεπτομέρειες για την πραγματική μηχανική αργότερα.
Όταν η θερμοκρασία του νερού αρχίζει να πέφτει κάτω από τους 55°F, το crappie θα αρχίσει να επιβραδύνει το αδηφάγο φαγητό και θα αρχίσει να κινείται προς τα βαθύτερα νερά και την κατάλληλη δομή. Θα κινούνται κατά μήκος καναλιών, ριπ-ραπ, βυθισμένοι κολπίσκοι και θα αιωρούνται σε μεσαία έως μεγάλα σχολεία, συνήθως κοντά στο θερμοκλίνιο, το οποίο μπορεί να έχει βάθος από 20 έως 50′.
Δεδομένου ότι θα είναι στα σχολεία, δεν είναι τόσο δύσκολο να τους βρεις με μονάδα SONAR. Όπου πιάσεις έναν, θα πιάσεις πολλούς. Μόλις η θερμοκρασία φτάσει στη δεκαετία του '40, θα επιβραδύνουν το ταξίδι τους και θα παραμείνουν στην άμεση περιοχή εκτός εάν ενοχληθούν από κάτι όπως μεγάλα αρπακτικά, αλλαγή θερμοκρασίας ή αν μετακινηθεί η πηγή τροφής τους.
Σχεδόν πάντα θα βρίσκονται κοντά σε σχολεία μικρών και σκιερών. Όταν βρείτε κοπάδια με μικρούς και σκιερούς, το crappie δεν θα είναι μακριά.
Κατά τη διάρκεια της ημέρας, το Βόρεια ακτή ζεσταίνεται γρηγορότερα στις περισσότερες λίμνες, γι' αυτό δυστυχώς μεταναστεύω σε αυτήν την πλευρά καθώς η μέρα περνάει. Τους αρέσουν επίσης τα περιορισμένα νερά, επομένως τα κανάλια, οι εκβολές, οι εκβολές ποταμών και οι όρμοι είναι καλά μέρη για αναζήτηση. Καθώς πλησιάζει η νύχτα, συχνά μετακινούνται σε πιο ρηχά νερά αναζητώντας θήραμα.
Νωρίς το πρωί, θα μετακινηθούν πίσω, κατά μήκος των γραμμών της δομής, συνήθως τα ακόλουθα δολώματα.
Οι καλύτερες ώρες για να πιάσετε crappie είναι τα ξημερώματα, αλλά θα δαγκώνουν όλη μέρα και όλη τη νύχτα, με διαφορετικούς βαθμούς ενθουσιασμού.
Λάβετε υπόψη ότι τίποτα από αυτά δεν είναι γραμμένο σε πέτρα. Κάθε σώμα νερού είναι μοναδικό και το crappie μπορεί να ενεργεί διαφορετικά σε κάθε τοποθεσία. Ένα καλό παράδειγμα είναι οι λίμνες που διαθέτουν μονάδες ατμού για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Τα νερά κοντά σε αυτά είναι σχεδόν πάντα 10 βαθμούς πιο ζεστά από τα γύρω νερά, επομένως το crappie και άλλα ψάρια ζεστού νερού θα συγκεντρωθούν φυσικά σε αυτές τις τοποθεσίες και μπορεί να είναι πιο δραστήρια.
Μερικές λίμνες είναι ρηχές, άλλες πολύ βαθιές. Όλοι αυτοί οι παράγοντες θα επηρεάσουν την κακή συμπεριφορά. Αυτός είναι ο λόγος που όταν εσείς ανατρέξτε στις άθλιες συμβουλές, λαμβάνετε όλων των ειδών τις αντιφατικές πληροφορίες γιατί ξέρουν πώς δρουν τα crappie στο νερό τους. Τα τοπικά καταστήματα δολωμάτων είναι ένα χρυσωρυχείο για πληροφορίες. Μην φοβάστε να ρωτήσετε τους ντόπιους ψαράδες για τις λίμνες της περιοχής. Θα σας εξοικονομήσει πολύ χρόνο.
Το μέγεθος έχει πραγματικά σημασία…
Το χειμώνα, το crappie δεν θέλει μεγάλο στόμα. Προτιμούν να τσιμπολογούν χαλαρά. Και θα τσιμπήσουν πολύ απαλά. Έτσι θα χρειαστείτε ένα πολύ ευαίσθητο καλάμι, πολύ μικρά δολώματα, γάντζους, βυθίσματα, κλπ… και πρέπει να προσέξετε πολύ τη γραμμή σας. Μερικές φορές, η μόνη ένδειξη που θα λάβετε για ένα δάγκωμα είναι ότι η γραμμή θα μετακινηθεί τόσο απαλά προς τη μία πλευρά.
Ας ξεκινήσουμε με ράβδους. Εάν δεν διαθέτετε ήδη μια εξαιρετικά ελαφριά εξέδρα, θα πρέπει να αποκτήσετε μια. Είναι ανεκτίμητα για κάθε είδους καταστάσεις και μπορεί να είναι φθηνά. Δεν χρειάζεστε ένα στήσιμο υψηλής τεχνολογίας για crappie. Μια εξαιρετικά ελαφριά ράβδος είναι μια ράβδος που κατασκευάζεται για να χειρίζεται μια πετονιά μικρότερη από 6 λίβρες. δοκιμή, και χύτευση δολώματος λιγότερο από 1/8 oz. Συνήθως είναι στην κοντή πλευρά, γύρω στο 5′.
Οι εξαιρετικά ελαφροί τροχοί έχουν σχεδιαστεί για να χειρίζονται βάρη γραμμής μικρότερο από 6 λίβρες και μπορούν να είναι είτε περιστρεφόμενοι ή περιστροφικοί τροχοί. Αν σας αρέσουν και τα δύο, μερικές εταιρείες φτιάχνουν ακόμη και έναν κύλινδρο υπό περιστροφή, που είναι (λένε) το καλύτερο και των δύο κόσμων. Όποια διάταξη κι αν επιλέξετε, θα χρησιμοποιήσετε μια γραμμή δοκιμής 2-4 λίβρες και δολώματα 1/8 oz. και λιγότερα (προτιμώ 1/16, ακόμη και 1/32 ουγκιά, αλλά δένω τις δικές μου τζίζες, οπότε δεν είναι πρόβλημα…).
Μερικές φορές μπορεί να είναι δύσκολο να βρεθούν μικρές σέγα, αλλά εξειδικευμένα καταστήματα όπως τα Cabelas, Academy Sporting Goods, ακόμη και η Walmart έχουν συνήθως μερικές μικρότερες σέγα. Ένα απλό παλιό τζίγκ, όπως ένα Flefly, ή ένα μικρό μαραμπού είναι τέλειο. Μπορείτε επίσης να ακουμπήσετε ένα jighead με ένα μικρό πλαστικό minnow ή σκιερό σώμα. Τα Bassassin σε μικρά μεγέθη, καθώς και τα Lil Fishies, είναι εξαιρετικά καλά για το χειμωνιάτικο crappie.
Οι ράβδοι ελαφριάς δράσης δεν είναι πραγματικά αρκετά ευαίσθητες για να ανιχνεύσουν πολύ ελαφριά δαγκώματα. Μπορείτε να το ξεπεράσετε φτιάχνοντας ένα Strike Indicator για κάποιον με μια παλιά χορδή κιθάρας Low E. Απλώς κόψτε ένα κομμάτι της χορδής μήκους περίπου 4″. Λυγίστε την τελευταία ίντσα σε γωνία 45 μοιρών. Χρησιμοποιώντας ένα καλό νήμα, τυλίξτε το κοντό άκρο του κορδονιού στη ράβδο, έτσι ώστε το άκρο της μακριάς πλευράς να είναι ομοιόμορφο με την άκρη της ράβδου και πάνω από το τελευταίο μάτι της ράβδου. Χρησιμοποιήστε πένσα με βελόνα για να φτιάξετε ένα μικρό κρίκο στο τέλος της χορδής της κιθάρας για να περάσει η γραμμή.
Τώρα, απλώς χτυπήστε το φινίρισμα και επικαλύψτε τα περιτυλίγματα με λίγο διάφανο βερνίκι νυχιών και τώρα έχετε μια ένδειξη χτυπήματος που θα σας ενημερώνει εάν η crappie αναπνέει ακόμη και στο δόλωμα σας. Απλώς περάστε το monofilament σας μέσα από το μάτι της χορδής της κιθάρας πριν περάσετε από το μάτι της άκρης της ράβδου. Αυτός είναι ο πιο ευαίσθητος δείκτης απεργίας που θα δείτε ποτέ.
Εδώ είναι ένα μυστικό για το οποίο σπάνια λέω σε κανέναν.
Είμαι ψαράς μυγών και έχω πολλά καλάμια μυγών. Χρειάζεστε μια πολύ ευαίσθητη, αλλά μακριά ράβδο σε κάθετη ράβδο γύρω από το κάλυμμα; Μπορείτε να βγείτε έξω και να αγοράσετε μια από αυτές τις ακριβές ράβδους "noodle" ή απλώς να αφαιρέσετε τον κύλινδρο (με τη γραμμή μύγας) από τη ράβδο μύγας σας και απλά να συνδέσετε ένα εξαιρετικά ελαφρύ περιστρεφόμενο καρούλι στο κάθισμα του καρουλιού κλειδώματος, με καρούλι με γραμμή Trilene ή Stren 2 ή 4 λίβρες.
Τώρα έχετε μια εξαιρετικά ελαφριά ράβδο 8 ποδιών που θα εκσφενδονίσει 1/32 oz. δελεάστε 40 γιάρδες ή περισσότερο και ανιχνεύστε το φτέρνισμα ενός crappie από 10 πόδια μακριά. Είχα την καλύτερη τύχη με τον παλιό μου κύλινδρο Mitchel 300, αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε όποιο κι αν είναι το αγαπημένο σας εξαιρετικά ελαφρύ καρούλι.
Το χειμώνα, το crappie δαγκώνει τις μικρές σέξι καλύτερα από τα minnows.
Κανείς δεν ξέρει πραγματικά γιατί…, αλλά οι περισσότεροι λάτρεις του crappie συμφωνούν ότι τον χειμώνα, τα jigs είναι ο καλύτερος τρόπος. Ό,τι και να χρησιμοποιήσετε, να θυμάστε, ότι το crappie δεν θα μετακινηθεί πολύ μακριά για να δαγκώσει, επομένως πρέπει να το τοποθετήσετε δόλωμα όσο πιο κοντά μπορείτε στο ψάρι, με ελάχιστη κίνηση. Αυτό είναι όπου το κάθετο jigging πραγματικά λάμπει.
Απλώς ρίξτε τη σέγα κατευθείαν κάτω και αφήστε τη να καθίσει στο κατάλληλο βάθος. Κάθε λίγα λεπτά, απλώς δώστε του μια πολύ ήπια άνοδο, για περίπου μια ίντσα ή δύο, και μετά αφήστε το να ηρεμήσει στο αρχικό βάθος. Εάν δεν σας τσιμπήσει σε 15 λεπτά περίπου, μετακινήστε το jig σε μια νέα θέση, μερικά πόδια στη μία ή την άλλη πλευρά. Επαναλάβετε αυτή τη διαδικασία μέχρι να αρχίσετε να λαμβάνετε χτυπήματα.
Όταν πιάνεις ένα τρελό, μείνε εκεί. Υπάρχουν πολλά περισσότερα από όπου προήλθε αυτό.
Στο χειμερινό ψάρεμα crappie, το 75% της δουλειάς είναι η εύρεση των ψαριών. Χρησιμοποίησε το δικό σου SONAR για να εντοπίσουμε τα κοπάδια, ή ακόμα καλύτερα, μεγάλα κοπάδια δολωμάτων. Εάν ψαρεύετε από την ακτή, σκεφτείτε να χρησιμοποιήσετε ένα slip-bobber για ακριβή έλεγχο βάθους. Αν πιάνεις κράπι στα 15 πόδια βάθος, οι πιθανότητες είναι ότι θα βρίσκονται σε αυτό το βάθος παντού σε αυτήν τη λίμνη εκείνη την ημέρα. Μην αγνοείτε τους σωρούς βουρτσών, τη βυθισμένη ξυλεία και τις αποβάθρες. Οι χειμωνιάτικοι σκύλοι θέλουν να συγκεντρώνονται γύρω από αυτούς τους τύπους δομών.
Ελπίζω να βρείτε αυτές τις πληροφορίες χρήσιμες. Φροντίστε να ελέγχετε συχνά για περισσότερες εξαιρετικές πληροφορίες.
Η Adelaide Gentry, έμπειρος λάτρης του καγιάκ και ειδικός, είναι η κινητήρια δύναμη πίσω από το KayakPaddling.net. Με πάνω από μια δεκαετία εμπειρίας στην πλοήγηση στις πιο απαιτητικές πλωτές οδούς του κόσμου, η Αδελαΐδα συνδυάζει το πάθος της για την περιπέτεια με τη βαθιά γνώση του καγιάκ για να παρέχει διορατική και πρακτική καθοδήγηση σε κωπηλάτες όλων των επιπέδων.
