Οι περισσότεροι ψαράδες θα συμφωνήσουν ότι υπάρχουν πολλά θέλγητρα που έφεραν την επανάσταση στο ψάρεμα και εξακολουθούν να είναι κορυφαία θέλγητρα σήμερα. Εδώ είναι οι επιλογές μου για τα μεγαλύτερα θέλγητρα ψαρέματος που έγιναν ποτέ. Δεν είναι σε κάποια συγκεκριμένη σειρά.
Χρησιμοποίησα διάφορα κριτήρια, όπως μακροζωία, δημοτικότητα, ποσοστό επιτυχίας και διαθεσιμότητα. Μπορεί να μην συμφωνείτε με τις επιλογές μου, αλλά σίγουρα είστε ελεύθεροι να σχολιάσετε και να προσθέσετε τις δικές σας επιλογές.
Λοιπόν, ορίστε τα ψαρέματα που ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕ το ψάρεμα! (κατά τη γνώμη μου)
Κορυφαίες επιλογές Lure Kits Ever
1. The Strike King
Ξεκίνησε το 1966 από τον Τσαρλς Σπενς, στο Κόλιερβιλ του Τενεσί, ο Strike King απέκτησε γρήγορα τη φήμη για την κατασκευή spinnerbaits που κερδίζουν τουρνουά.
Το spinnerbait κυκλοφορεί από τα τέλη του 1800, αλλά ο σχεδιασμός του έχει βελτιωθεί πολύ με τα χρόνια και το Strike King φαίνεται να το έχει φέρει στην απόλυτη έκφρασή του, τόσο πολύ που παρόλο που η εταιρεία κατασκευάζει τώρα πολλούς τύπους θέλγων, Το όνομα έχει γίνει συνώνυμο του 'spinnerbait'.
Κατασκευάζουν πολλά διαφορετικά μοντέλα, αλλά κυρίως διαφέρουν απλώς ως προς το μέγεθος, τον τύπο των λεπίδων και τα χρώματα. Οι λεπίδες (ή βομβητές σε ορισμένα μοντέλα) λειτουργούν άψογα και μπορούν να ψαρευτούν ρηχά, βαθιά ή οπουδήποτε στο ενδιάμεσο. Μπορούν να τυλιχτούν σε ευθεία, τζίγκ, ψάρεμα κάθετα, συρτή ή οποιονδήποτε συνδυασμό. Τα spinnerbaits του Strike King τοποθετούνται σταθερά στο Top 10 στα περισσότερα τουρνουά μπάσου.
2. Ο τεμπέλης Άικ
Έχουν γίνει πολλά θέλγητρα τύπου «πλατυπόψαρου» όλα αυτά τα χρόνια, αλλά κανένα δεν ταιριάζει με την επιτυχία και τη θρυλική θέση του αξιοσέβαστου Lazy Ike. Σκαλισμένο στο χέρι από τον Νιούελ Ντάνιελς από το Φορτ Ντοντ της Αϊόβα τη δεκαετία του 1930, εξακολουθεί να πιάνει ψάρια πάνω από 80 χρόνια αργότερα.
Το μυστικό αυτής της επιτυχίας των δολωμάτων είναι η άγρια, τρελή ανάκτηση του μοτίβου «Χ», που υφαίνει βίαια από τη μία πλευρά στην άλλη, πρώτα με έναν τρόπο και μετά με τον άλλον, σαν ένα τρομαγμένο ψάρι δολώματος. Μπάσο, walleye, crappie, και ακόμη και η πέστροφα δεν είναι σε θέση να αντισταθεί στην παρόρμηση να επιτεθεί σε αυτό το δέλεαρ. Όλοι όσοι ψαρεύουν πρέπει να έχουν μερικά από αυτά στο κουτί του.
3. Το κουτάλι Dardevle
Υπάρχουν εκατοντάδες είδη, μεγέθη και χρώματα κουταλιών, αλλά υπάρχει μόνο ένα Dardevle. Λου Έπινγκερ Μάλλον δεν είχε ιδέα ότι έγραφε ιστορία στο ψάρεμα όταν έβγαλε με το χέρι το πρώτο Dardevle το 1906.
Το μυστικό για το Dardevle είναι ότι είναι πιο λεπτό στη μέση και πιο χοντρό στις άκρες, με αποτέλεσμα να στροβιλίζεται μπρος-πίσω κατά την ανάκτηση, αλλά πάντα επιστρέφει στο επίπεδο μεταξύ κάθε κύκλου. Επιπλέον, έχει μια τρελή ταλάντευση πλάι-πλάι που τρελαίνει τα ψάρια.
Το Dardevle πιάνει κάθε είδος ψαριού που κολυμπά, οπουδήποτε στον κόσμο. Σολομός, πέστροφα, γκριζάρισμα, πέστροφα λίμνης, λαβράκι μεγάλο και μικρό στόμα, ριγέ λαβράκι, άσπρο λαβράκι, κρόκοι, λούτσοι, μοσχομυριστές, γαλαζοπράσινες και μεγάλα ηλιόψαρα….Δοκ, έχω ακόμη έπιασε κυπρίνος και γατόψαρο πάνω τους. Το Dardevle έχει πιάσει περισσότερα ψάρια παγκοσμίου ρεκόρ από οποιοδήποτε άλλο δόλωμα στην ιστορία. Αν μπορούσατε να έχετε μόνο ένα δέλεαρ, αυτό θα ήταν αυτό.
Το Dardevle είναι διαθέσιμο σε μυριάδες χρωματικούς συνδυασμούς, αλλά ήταν η εμπειρία μου, αν και οποιοδήποτε χρώμα είναι καλό, τίποτα δεν ξεπερνά το αρχικό κόκκινο με τη λευκή κεντρική ρίγα.
4. The Heddon Crazy Crawler
Ο Heddon παρουσίασε το Crazy Crawler το 1940, αφού απέκτησε τα δικαιώματα ευρεσιτεχνίας από την Donaly Lure Company, η οποία με τη σειρά της είχε αναπτύξει αυτό το δέλεαρ από ένα πολύ παλαιότερο σχέδιο. Η ακριβής προέλευση του δέλεαρ μπορεί να έχει χαθεί στην ιστορία, αλλά ένα πράγμα που δεν αποτελεί μυστήριο είναι πόσο καλά λειτουργεί αυτό το δέλεαρ.
Τα μικροσκοπικά πλαϊνά φτερά κάνουν το Australian Crawl όπως ο Johnny Weissmuller (ένας από τους καλύτερους Ταρζάν, για όσους είναι πολύ νέοι για να θυμούνται…) που τον κυνηγά ένας κροκόδειλος.
Κάποιοι λένε ότι μιμείται τους αγώνες ενός πουλιού που προσπάθησε κατά λάθος να γίνει υδροπλάνο, αλλά δεν έχω δει ποτέ κανένα πουλί να κινείται όπως ο Τρελός ερπυστριοφόρος. Σηκώνει μια φασαρία στο νερό από ό,τι ακούγεται για αυλές, ειδικά τη νύχτα. Είναι επίσης ένα από τα πιο ανόητα θέλγητρα που έχουν κατασκευαστεί ποτέ.
Απλώς πετάξτε το και τυλίξτε το μέσα, τόσο γρήγορα ώστε να κολυμπήσει. Οι μπάσοι επιτίθενται σε αυτό το δέλεαρ με δολοφονική εγκατάλειψη. Μετά από 70 χρόνια, αυτό το δέλεαρ εξακολουθεί να είναι κορυφαίος παραγωγός.
5. The Jig – Safety Budget Pick
Καμία συζήτηση για τα θέλγητρα αλιείας δεν θα ήταν πλήρης χωρίς συζητώντας τα πιο ευέλικτα, και ένα από τα παλαιότερα θέλγητρα που έγιναν ποτέ. Παρόλο που το jig μπορεί να χλευαστεί από κάποιους, εξακολουθεί να είναι ένας από τους πιο σταθερούς αλιείς ψαριών που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε. Μια σέγα είναι βασικά απλώς ένα βάρος που διαμορφώνεται στο μπροστινό μέρος ενός γάντζου… αυτό είναι.
Δεδομένου ότι το βάρος είναι όλο προς τα εμπρός όταν τραβιέται, το κεφάλι θα ανέβει και η ουρά θα πέσει. Όταν η πίεση στη γραμμή χαλαρώνει, το κεφάλι πέφτει και η ουρά σηκώνεται, δίνοντάς του μια σαγηνευτική κίνηση. Το μυστικό για τα jigs είναι ότι μπορούν να «καλύψουν» με όλα τα είδη ουρών. μαλακές πλαστικές ράβδους, κορμάκια από minnow, bucktail, λαστιχένιες φούστες, marabou ή ακόμα και ένα νεκρό minnow ή σκουλήκι. Στην πραγματικότητα, ένα spinnerbait είναι βασικά απλώς ένα jig με μια πρόσθετη λεπίδα.
Μπορούν να τυλιχτούν κατευθείαν για μια κίνηση κολύμβησης ή να πηδήξουν μέσα με ανασηκώσεις του άκρου της ράβδου. Μπορούν να ψαρευτούν κάθετα, σε μια εξέδρα πτώσης, μεμονωμένα, σε συνδυασμό, κάτω από ένα μπομπάρι, σε γρήγορο νερό ή αργό νερό, και είναι πολύ χωρίς βότανα. Μπορούν να γίνουν ακόμα πιο χωρίς ζιζάνια με την απλή προσθήκη ενός προστατευτικού ζιζανίων.
Πιάνουν σχεδόν οποιοδήποτε ψάρι υπάρχει τόσο στο γλυκό όσο και στο αλμυρό νερό. Το καλύτερο από όλα, είναι περίπου τόσο φθηνά όσο μπορούν να φτάσουν τα θέλγητρα. Δεν γνωρίζουμε την ακριβή προέλευση των jigs, αλλά έχουν βρεθεί χάλκινες και χάλκινες εκδόσεις που χρονολογούνται πριν από 2000 χρόνια. Ένα πράγμα είναι σίγουρο. εξακολουθούν να είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους για να γεμίσετε ένα creel.
6. The Smithwick Devil's Horse
Το 1947, ο Jack Smithwick ήταν πωλητής επιχειρησιακών μηχανών. Έκανε επίσης ψαρέματα ως χόμπι. Ο Τζακ άρχισε να σφυρίζει μακριά αιωρούμενα θέλγητρα σε σχήμα μινιού από παλιές λαβές σκούπας, και στη συνέχεια προσάρτησε έλικες μπροστά και πίσω, ώστε να κάνουν περισσότερο θόρυβο.
Τα νέα θέλγητρα τα έδινε στους τακτικούς του πελάτες ως δώρα. Μέχρι το 1949, το δέλεαρ του είχε αποδειχθεί τόσο επιτυχημένο που άρχισε να φτιάχνει δέλεαρ με πλήρη απασχόληση. Ονόμασε το νέο δέλεαρ The Devil's Horse, πιθανότατα λόγω της ικανότητας συγκράτησης των τριών (count em-3) πρίμων.
Το άλογο του διαβόλου είναι ένα παρατσούκλι για το μαντί που προσεύχεται, και, όπως το αραχνοειδές συνονόματό του, μόλις παγιδευτεί οτιδήποτε στα νύχια του, δεν υπάρχει διαφυγή. Ακόμα στην παραγωγή, ακόμα και μετά από τόσα χρόνια, το The Devil's Horse εξακολουθεί να είναι κορυφαίο σε πωλήσεις και κορυφαίο ψαροντούφεκο. Πιάνει μικροστόμιο και Λαυράκι, λευκό μπάσο, ριγέ μπάσο, λούτσος, μοσχομυριστός και δεν είναι πρωτόγνωρο να τους επιτίθεται μια περιστασιακή μεγάλη Brown Trout.
7. Η Mepps Agilia
Όταν ο Γάλλος μηχανικός Andre Meulnart, σχεδίασε το πρώτο French Spinner το 1938, ήξερε ότι επρόκειτο για κάτι διαφορετικό. Ήξερε ότι τα ψάρια έλκονταν από δονήσεις και λάμψη, και αυτό το δέλεαρ δεν έμοιαζε με τίποτα που είχε προηγουμένως σχεδιαστεί.
Νόμιζε ότι έμοιαζε με πεταλούδα, γι' αυτό το ονόμασε Aglia, (Λατινικά σημαίνει «Πεταλούδα»). Ο Meulnart δημιούργησε μια εταιρεία για τη μαζική παραγωγή της δημιουργίας του, Manufacturer D'Engins De Precision Pour Peches Sportives (Αγγλικά: Precision Equipment for Sport Fishing), και αργότερα το συντόμευσε στο μνημονικό MEPPS. Το δέλεαρ γνώρισε κάποια επιτυχία σε τοπικό επίπεδο, αλλά θα χρειαζόταν μια παράξενη σειρά γεγονότων για να το φέρει στην παγκόσμια σκηνή.
Η Ευρώπη το 1938 είχε άλλες ανησυχίες εκτός από την αλιεία. Οι ΝΑΖΙ του Χίτλερ γίνονταν πραγματική απειλή και τον επόμενο χρόνο, η κατάσταση κατέρρευσε όταν οι ΝΑΖΙ κατέλαβαν την Πολωνία. Σύντομα ακολούθησε το μεγαλύτερο μέρος της υπόλοιπης Ευρώπης.
Απαιτήθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες στρατεύματα από τη Μεγάλη Βρετανία, τις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά και άλλες χώρες για να νικήσουν τη Γερμανική Πολεμική Μηχανή, με τρομερό κόστος σε ζωές και περιουσίες από όλες τις πλευρές. Πολλά από αυτά τα ξένα στρατεύματα έτρεξαν πάνω σε θέλγητρα του MEPPS ενώ βρίσκονταν στη Γαλλία και τα έφεραν στο σπίτι μετά τον πόλεμο.
Το 1951, ο Todd Sheldon είχε ένα πολύ επιτυχημένο κατάστημα με είδη ψαρέματος στο Antigo του Ουισκόνσιν. Μια μέρα, περνούσε δύσκολα ψαρεύοντας στον ποταμό Wolf, αλλά δεν ήταν έτοιμος να τα παρατήσει και να πάει σπίτι με άδεια χέρια. Έδεσε σε ένα MEPPS Aglia που ένας φίλος, ο Frank Velek είχε φέρει πίσω μαζί του από την Ευρώπη χρόνια νωρίτερα.
Σε 2 ώρες, με το Aglia, ο Todd είχε πιάσει 4 πέστροφες, που ζύγιζε συνολικά πάνω από 12 κιλά… καλό στο βιβλίο του καθενός. Πουλήθηκε με το νέο δέλεαρ και σύντομα έψαξε τρόπους για να το μεταφέρει στο κατάστημά του.
Η ζήτηση ήταν πάντα μεγαλύτερη από την προσφορά, και ο Σέλντον προσπαθούσε με κάθε είδους τρόπους να τα κρατήσει σε απόθεμα, ακόμη και δωροδοκώντας μια Γαλλίδα με κάλτσες για να την κάνει να του στείλει τα θέλγητρα. Δυστυχώς, τα θέλγητρα πουλήθηκαν πολύ πιο γρήγορα από ό,τι μπορούσε να φθείρει τις κάλτσες της. Τελικά, ο Todd μπόρεσε να συνάψει συμφωνία με το MEPPS για να τα πάρει απευθείας από τον κατασκευαστή.
Η ζήτηση εκτοξεύτηκε στα ύψη και μετά το 1960, ο Τοντ έσπασε το όριο των 3 εκατομμυρίων για ετήσιες πωλήσεις, κάτι που κανένα άλλο αλιευτικό δέλεαρ δεν είχε κάνει ποτέ πριν. Ο Sheldon έκλεισε το κατάστημά του και δημιούργησε την Sheldon's Inc., ειδικά για να εισάγει θέλγητρα MEPPS στις ΗΠΑ.
Σήμερα, μπορείτε να βρείτε θέλγητρα MEPPS σχεδόν οπουδήποτε πωλούνται προϊόντα. Το Aglia είναι το πρότυπο με το οποίο κρίνονται όλοι οι άλλοι spinners. Πιάνει τα περισσότερα είδη ψαριών στο γλυκό νερό και είναι σχεδόν ανόητο. Απλώς πετάξτε το έξω, αφήστε το να βυθιστεί λίγο και τυλίξτε το. Μπορείτε να το ψαρέψετε, βαθύ, ρηχό και ταυτόχρονα πίσω από ένα νερό κορυφής. Λειτουργεί σε γρήγορο νερό, σε αργό νερό και σε όλα τα ενδιάμεσα. Λίμνες, ρυάκια, λιμνούλες…δεν πειράζει. Το Aglia απλά λειτουργεί.
8. Rapala Floating/Diving Minnow
Στη δεκαετία του 1930, ο Lauri Rapala ήταν ένας φτωχός Φινλανδός ψαράς που προσπαθούσε να βγάλει τα προς το ζην στη λίμνη Paijanne. Είχε όμως μια έντονη αίσθηση παρατηρητικότητας και καθώς καθόταν στη λιτή βάρκα του με κωπηλασία, παρατήρησε ότι τα αρπακτικά ψάρια έκαναν ζουμ σε ένα κοπάδι και ξεχώριζαν τα ψάρια που κολυμπούσαν ακανόνιστα, με μια πλάγια ταλάντωση. Σκέφτηκε ότι αν μπορούσε να δημιουργήσει ένα δέλεαρ που να το έκανε αυτό, θα μπορούσε να σταματήσει να χάνει χρόνο δολώνοντας όλα αυτά τα αγκίστρια.
Κόλυψε, τρίψε και τελικά βρήκε ένα σχέδιο από φελλό που κολυμπούσε όπως ήθελε. Η προσθήκη ενός «χειλίου» στο μπροστινό μέρος έκανε το δέλεαρ να κουνιέται και να βουτάει. Όταν η ανάκτηση σταμάτησε, επέπλεε αργά προς τα πάνω, εγγυημένα θα τρελάνει τα ψάρια. Το σκέπασε με αλουμινόχαρτο από ένα περιτύλιγμα καραμέλας για να του δώσει λίγη λάμψη και προστάτευσε το αλουμινόχαρτο λιώνοντας φωτογραφικά αρνητικά και επικαλύπτοντας ολόκληρο το δέλεαρ με αυτό.
Το δέλεαρ είχε μεγάλη επιτυχία και σύντομα εγκατέλειψε το ψάρεμα για να φτιάξει θέλγητρα για άλλους με πλήρη απασχόληση. Μέχρι το 1936, τα θέλγητρα Rapala είχαν αποκτήσει πιστούς θαυμαστές. Ο Λάουρι συντόνισε με το χέρι κάθε δέλεαρ για να βεβαιωθεί ότι ήταν αληθινό αμέσως έξω από το κουτί. Δεν ήταν ο πιο γρήγορος τρόπος για να φτιάξεις θέλγητρα, αλλά η Rapala κέρδισε γρήγορα την εμπιστοσύνη των συναδέλφων ψαράδων σε όλο τον κόσμο και μέχρι σήμερα, κάθε δέλεαρ Rapala εξακολουθεί να είναι κουρδισμένο με το χέρι, ώστε να λειτουργεί τέλεια από την αρχή.
Το Rapala Floating Minnow είναι το βιομηχανικό πρότυπο για την αλίευση πολύ μεγάλων ψαριών, σε γλυκό ή αλμυρό νερό. Για ριγέ μπάσο, λευκά μπάσα, μεγάλα μπάσα, walleyesκαι άλλα μεγάλα ψάρια του γλυκού νερού, το Rapala είναι το δέλεαρ για χρήση. Στην πραγματικότητα, κάθε δέλεαρ που χρησιμοποιείται για αυτά τα ψάρια συχνά αναφέρεται απλώς ως "Rapala". Στο αλμυρό νερό, το Rapala έχει περισσότερα τρόπαια ψάρια από οποιοδήποτε άλλο δέλεαρ. Δύσκολα μπορείς να διαφωνήσεις με πάνω από 80 χρόνια επιτυχίας.
9. The Arbogast Jitterbug
Το 1928, ο Fred Arbogast εργάστηκε για την εταιρεία Goodyear Tire and Rubber. Μαθάρεψε τα θέλγητρα στο πλάι. Μερικές από τις δημιουργίες του έγιναν τόσο δημοφιλείς που εγκατέλειψε την Goodyear και έφτιαχνε θέλγητρα για μαγαζιά με είδη ειδών πλήρους απασχόλησης. Όλοι είχαν μεγάλη επιτυχία. Σύντομα ξεπέρασε την τοπική αγορά και δημιούργησε μια εταιρεία για να παράγει μαζικά τα θέλγητρά του.
Το 1938, παρουσίασε ένα νέο σχέδιο που μιμούνταν τις ξέφρενες ενέργειες ενός μεγάλου ζωύφιου που είχε πέσει στο νερό. Γρήγορα έγινε (και εξακολουθεί να είναι) το #1 νυχτερινό δέλεαρ για μεγάλα μπάσα. Λειτουργεί τέλεια και στο φως της ημέρας. Το μεγάλο χείλος κάνει μια τεράστια ταραχή στο νερό, καθώς παρέχει δελεαστική δράση στο δέλεαρ.
Λίγοι είναι οι ψαράδες άνω των 30 ετών που δεν έχουν ψαρέψει ποτέ με ένα jitterbug. Παραμένει ένα από τα κορυφαία δέλεαρ όλων των εποχών.
10. Το πλαστικό σκουλήκι
Κανένα άλλο δέλεαρ σε ολόκληρο τον κόσμο δεν λειτουργεί τόσο καλό για το largemouth και μπάσο μικρό στόμα σαν μωβ πλαστικό σκουλήκι. Έχει περισσότερο μπάσο από οποιοδήποτε άλλο δόλωμα υπάρχει, συμπεριλαμβανομένου του ζωντανού δολώματος. Πιάνει μπάσο σε κάθε είδους νερό, σε οποιοδήποτε βάθος, οποιαδήποτε εποχή του χρόνου.
Μπορεί να στηθεί ώστε να είναι εντελώς χωρίς ζιζάνια και να χυθεί απευθείας στο βαθύτερο κάλυμμα, όπου ζουν τα μπάσα. Μπορεί να είναι στημένο Texas-Style, Carolina-Style, Drop-Shotted, jigged κάθετα, αναποδογυρισμένο, πεταμένο, στημένο στυλ «Wacky». (το οποίο προκαλεί ορισμένα ιδιαίτερα βίαια χτυπήματα), και σε μικρότερα μεγέθη, λειτουργεί για λαβράκια, τσίχλες, πέστροφες, ακόμη και ηλιόψαρα.
Κανένα άλλο δέλεαρ δεν πλησιάζει καν το ποσοστό επιτυχίας του πορφυρού σκουληκιού. Έρχονται σε όλα τα χρώματα και τους συνδυασμούς που μπορείτε να σκεφτείτε, και είναι όλα καλά… αρκεί να είναι μωβ (ανέφερα ότι το μωβ είναι το καλύτερο χρώμα;)
Το πλαστικό σκουλήκι γεννήθηκε στο υπόγειο ενός σπιτιού στο Akron του Οχάιο στα τέλη της δεκαετίας του 1940. Ο Nick και η Cosma Creme πειραματίστηκαν με διάφορα πολυμερή, χρωστικές ουσίες και έλαια σε μια προσπάθεια να μιμηθούν την αίσθηση, τη γεύση και τη μυρωδιά ενός ζωντανού νυχτοκάμαρου, ενός από τα κορυφαία ζωντανά δολώματα όλων των εποχών.
Τα Nightcrawlers είναι λίγο ευαίσθητα και δύσκολα διατηρούνται ζωντανά στο νερό και μπορεί να είναι λίγο ακριβά μερικές φορές. Το να πιάσεις το δικό σου απαιτεί χρόνο και σημαντική προσπάθεια. Οι Cremes σκέφτηκαν ότι αν μπορούσε να σχεδιαστεί ένα δέλεαρ που θα προσέγγιζε τα χαρακτηριστικά ενός ζωντανού νυχτοκάμαρου, θα έφερε επανάσταση στο ψάρεμα μπάσου για πάντα… και είχαν δίκιο.
Άρχισαν να πωλούν το Creme Wiggle Worm με ταχυδρομική παραγγελία για 1.00 $ για ένα πακέτο 5 σκουληκιών. Πήραν μερικά στο Cleveland Sports Show το 1951 και ένας διανομέας πούλησε πάνω από 9000 πακέτα μέσα σε λίγες μόνο μέρες. Η ζήτηση ξεπέρασε κατά πολύ την ικανότητά τους να παράγουν από την κουζίνα και το υπόγειό τους, έτσι άνοιξαν ένα μικρό εργοστάσιο.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1950, ακόμη και αυτό το εργοστάσιο δεν ήταν σε θέση να ανταποκριθεί στη ζήτηση και η δημοτικότητα των σκουληκιών εξερράγη στο Τέξας, όπου οι λίμνες ήταν συχνά γεμάτες από δομές, αγριόχορτα και άλλα εμπόδια που δυσκόλευαν τη στόχευση των μπάσου έζησε. Αλλά ένα Τέξας-Rigged Creme Worm θα μπορούσε να πεταχτεί απευθείας στα λημέρια του μπάσου, χωρίς να φοβάται το κλείσιμο.
Οι Cremes άνοιξαν ένα εργοστάσιο παραγωγής στο Tyler του Τέξας, όπου παραμένουν μέχρι σήμερα. Αν και πολλές άλλες εταιρείες παράγουν τώρα πλαστικά σκουλήκια και άλλα μαλακά δολώματα, το Zoom, ειδικότερα, το Creme Worm εξακολουθεί να βρίσκεται στις καρδιές των αφοσιωμένων ψαράδων μπάσων σε όλο τον κόσμο.
Η Knight Manufacturing είχε εφεύρει ένα επαναστατικό μαλακό δόλωμα που ονομάζεται Tube Worm, ένα άλλο βασικό στοιχείο σε οποιοδήποτε οπλοστάσιο ψαράδων μπάσων, και το 1989, οι 2 εταιρείες συγχωνεύτηκαν. Τώρα, η Creme Lure Company προσφέρει μερικά από τα καλύτερα θέλγητρα που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για όλα τα είδη μπάσου, walleye και πολλά άλλα.
Ο στάβλος τους περιλαμβάνει το αρχικό σκουλήκι, που τώρα ονομάζεται Scoundrel, το Lil Fishie, το Tube Worm και πολλά άλλα θέλγητρα κορυφαίας παραγωγής. Θα δυσκολευτείτε να βρείτε κάποιον ψαρά λαβράκι ή ψαρά που να μην έχει μια ποικιλία από πλαστικά σκουλήκια στο κουτί...με καλό λόγο. Λειτουργούν και λειτουργούν καλά.
Extra: Quick History of Fishing Lures
Το ψάρεμα υπήρχε ακόμη περισσότερο από τους ανθρώπους. Υπάρχουν ενδείξεις ότι οι Νεάντερταλ έβγαζαν ψάρια και ο Homo Erectus έπιανε ψάρια με το χέρι.
Τα αγκίστρια κατασκευάζονταν από κόκαλο και κέλυφος ήδη πριν από 23,000 χρόνια, και η Εποχή του Χαλκού ήταν η γέννηση των χάλκινων αγκίστρων, που χρησιμοποιούνται ακόμα και σήμερα. Δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος για να καταλάβουν οι πρώτοι άνθρωποι ότι το να δελεάσεις ένα ψάρι για να δαγκώσει ένα αγκίστρι ήταν πολύ πιο εύκολο από το να τα βάλεις με κλαμπ ή να τα κοπανίσεις. Το ζωντανό δόλωμα ήταν ο προφανής τρόπος για να ξεγελάσεις ένα ψάρι για να δαγκώσει το αγκίστρι. Και είχε μεγάλη επιτυχία.
Κάποια στιγμή γύρω στο 2000 π.Χ., οι ασιατικές κοινότητες σκέφτηκαν ότι το ζωντανό δόλωμα έπρεπε να πιαστεί, να διατηρηθεί ζωντανό ή να διατηρηθεί, και πραγματικά δεν έμοιαζε τόσο «ζωντανό» όταν κολλούσε σε ένα γάντζο. Πειραματίστηκαν φτιάχνοντας μερικά τεχνητά θέλγητρα, πιθανότατα από ξύλο, κέλυφος και κόκαλο. Αυτά τα αρχαία θέλγητρα λειτουργούσαν σαν τα σύγχρονα κουτάλια.
Παραδόξως, τα θέλγητρα αλιείας δεν παράγονταν εμπορικά μέχρι τις αρχές του 1900. Πριν από αυτό, οι περισσότεροι ψαράδες απλώς έφτιαχναν τα δικά τους, όπως συχνά οι σύγχρονοι ψαράδες μυγών δένουν τις μύγες τους. Θεωρούνταν μέρος του ψαρέματος.
Οι ψαράδες μοιράζονταν τα αγαπημένα τους σχέδια μεταξύ τους και τα πρώτα εμπορικά διαθέσιμα θέλγητρα ήταν αντίγραφα αυτών των μοτίβων. Το πρώτο εμπορικό δέλεαρ σχεδιάστηκε και πουλήθηκε από τον μελισσοκόμο James Heddon από το Dowagiac, Mi, το 1902. Ο Τζέιμς έσφυζε θέλγητρα από ξύλο για αρκετό καιρό και αποφάσισε να τα διαθέσει στην αγορά.
Το πρώτο του δέλεαρ και το πρώτο εμπορικό δέλεαρ ήταν ένα ξύλινο δέλεαρ ύδατος παρόμοιο με ένα Chugger και ονομαζόταν Dowagiac Casting Bait. Από τότε, έχουν κυκλοφορήσει χιλιάδες θέλγητρα στο κοινό, μερικά επιτυχημένα, άλλα…. Λοιπόν, ας πούμε απλώς ότι πιάνουν τους ψαράδες καλύτερα παρά ψάρια….
Παράγοντες που πρέπει να λάβετε υπόψη όταν επιλέγετε θέλγητρα για ψάρεμα
Τύποι δολωμάτων
Τα θέλγητρα ψαρέματος διατίθενται σε διάφορα στυλ, σχήματα, μεγέθη και χρώματα. Ενώ η επιλογή του σωστού δέλεαρ μπορεί μερικές φορές να φαίνεται τρομακτική, κατανοώντας τους διαφορετικούς τύπους δολωμάτων θα είστε σε θέση να αξιολογήσετε καλύτερα ποιο θα λειτουργήσει καλύτερα σε μια συγκεκριμένη κατάσταση.
Οι τρεις πιο συνηθισμένοι τύποι δέλεαρ που χρησιμοποιούνται από τους ψαράδες είναι τα spinnerbaits, crankbaits και jigs.
Τα Spinnerbaits έχουν σχεδιαστεί για να μοιάζουν με μικρά δολώματα, όπως τα σκιεράκια ή τα minnows με τα φωτεινά τους χρώματα και την κυματιστή κίνησή τους. Περιέχουν 1-3 λεπίδες με αγκαθωτά αγκίστρια και στις δύο άκρες που κάνουν το δέλεαρ να περιστρέφεται κατά την ανάκτηση, προσελκύοντας έτσι την προσοχή των πεινασμένων ψαριών.
Τα μανιβέλα ρίχνονται πιο μακριά από άλλα θέλγητρα επειδή έχουν μακρύ λεπτό σώμα που τους βοηθά να κόβουν το νερό γρήγορα και αποτελεσματικά - κάτι που είναι ιδιαίτερα σημαντικό για το ψάρεμα στα βαθιά νερά. Όταν ανακτώνται, τα μανταλάκια κινούνται σε διάφορα βάθη ανάλογα με το σχήμα και το μέγεθος του δολώματος.
Jigs είναι συγκεκριμένα σχεδιασμένο για στόχευση μπάσων καθώς έχουν μια ελαστική αίσθηση όταν χειρίζονται κάτω από την επιφάνεια. Η ελαστικότητα των jigs μαζί με το μεγάλο ενιαίο άγκιστρο τους τα καθιστά ιδανικά για τη χύτευση και την ανάκτηση δομών κοντά στο κάτω μέρος όπου στόχοι όπως το μπάσο μπορεί να κρύβονται από τα αρπακτικά. Επιπρόσθετα, οι περισσότερες σέγα έρχονται είτε με φτερά είτε με λαστιχένιες φούστες για να προσθέτουν κίνηση ενώ κινούνται μέσα στο νερό, κάτι που τις βοηθά να γίνουν ακόμα πιο ακαταμάχητες στα πεινασμένα ψάρια.
Επιλογή χρώματος
Η επιλογή του σωστού χρώματος για το ψαράδικό σας είναι το κλειδί της επιτυχίας. Τα ψάρια μπορεί να είναι αρκετά ιδιαίτερα όταν πρόκειται για την επιλογή ενός δέλεαρ και σε ορισμένες περιπτώσεις, το χρώμα κάνει όλη τη διαφορά μεταξύ ενός αλιεύματος και του τίποτα. Όταν επιλέγετε ένα χρώμα για το δόλωμα σας, λάβετε υπόψη τον σκοπό, την εποχή και τις συνθήκες νερού του δολώματος.
Τα θέλγητρα έρχονται σε πολλά χρώματα για να προσομοιώσουν ορισμένα δολώματα ή να προσελκύσουν λαβράκια και άλλα αρπακτικά είδη. Για παράδειγμα, τα ασημένια θέλγητρα είναι αποτελεσματικά στην ανάκτηση μπάσου από ανοιχτές περιοχές με άφθονο ηλιακό φως, ενώ το πορτοκαλί είναι ιδανικό για ρηχά νερά όπου η ορατότητα είναι μειωμένη.
Διάφοροι φυσικοί παράγοντες μπορούν επίσης να επηρεάσουν τη συμπεριφορά των ψαριών και θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά την επιλογή ενός χρωματικού σχεδίου. Τα καιρικά κλίματα όπως η βροχή ή η ομίχλη μπορούν να αυξήσουν την απορρόφηση φωτός στο νερό, γεγονός που κάνει τα ανοιχτόχρωμα θέλγητρα πιο ελκυστικά για τα ψάρια.
Ομοίως, τα φωτεινά ή φανταχτερά θέλγητρα λειτουργούν καλά σε συννεφιασμένες ή βροχερές μέρες, καθώς έρχονται σε αντίθεση με το σκοτεινό περιβάλλον των περιοχών ωοτοκίας ψαριών.
Σε τελική ανάλυση, δεν υπάρχει σωστή ή λάθος επιλογή όσον αφορά τα χρώματα δέλεαρ ψαρέματος – το μόνο που έχει σημασία είναι τι λειτουργεί καλύτερα υπό συγκεκριμένες συνθήκες. Όσο περισσότερο εξασκείτε με διαφορετικούς συνδυασμούς παραγόντων όπως ο καιρός, η εποχή, ο τύπος νερού και η διαθεσιμότητα φωτός – τόσο πιο προετοιμασμένοι θα είστε στην επόμενη εκδρομή σας!
Μέγεθος και Βάρος
Διαφορετικά μεγέθη και βάρη σώματος μπορούν να επηρεάσουν τη δράση, το βάθος και το εύρος ενός δολώματος, κάτι που είναι απαραίτητο όταν στοχεύετε διαφορετικούς τύπους ψαριών.
Τα ελαφριά δολώματα είναι τα καλύτερα για ρηχά νερά, με μικρότερη αντίσταση στο ρεύμα του νερού. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε λιμνούλες ή ρυάκια με μικρά ριφίδια ή ορμητικά νερά όπου υπάρχουν ρηχά νερά κατά μήκος της ακτογραμμής. Οι επιλογές μικρού μεγέθους, όπως τα spinners και τα poppers επιφάνειας είναι επίσης δημοφιλείς για τη στόχευση panfish.
Τα δολώματα μεσαίου έως βαρέως βάρους λειτουργούν καλά όταν ψαρεύετε από βάρκα σε βαθιά νερά, καθώς η δράση βύθισης τα βοηθά να φτάσουν γρήγορα σε μεγαλύτερα βάθη. Οι μενταγιόν μεσαίου μεγέθους παράγουν συχνά καλούς ρυθμούς αλίευσης για μπάσο και πέστροφα σε μεσαία βάθη, ενώ βαριά κουτάλια χρησιμοποιούνται συνήθως για να προσελκύσουν μεγαλύτερα ψάρια θηραμάτων πιο κοντά στην επιφάνεια λόγω της ευρείας και έντονης κολυμβητικής τους κίνησης.
Οι πιο βαριές προσφορές, όπως οι βολάν, τα βόβλερ ή τα βυθίσματα λειτουργούν καλύτερα σε βαθιά ποτάμια ή λίμνες, όπου φτάνουν γρήγορα σε υποβρύχια εμπόδια και προσελκύουν πιο βαθιά είδη.
Δράση και Κίνηση
Η κίνηση που μιμείται το θήραμα εξάγει τα αρπακτικά και διαφορετικά είδη θέλγητρων βασίζονται σε διαφορετικές μεθόδους για να ενεργοποιήσουν αυτά τα αρπακτικά ένστικτα.
Ο πιο συνηθισμένος τρόπος για να ξεγελάσει ένα δέλεαρ ένα ψάρι είναι το γύρισμα. Τα περιστρεφόμενα δολώματα, όπως τα δολώματα και τα δολώματα, διαθέτουν μεταλλικές λεπίδες κάτω από το σώμα τους που τις αναγκάζουν να περιστρέφονται ή να λαμπυρίζουν στο νερό, κάτι που μοιάζει με το βλέμμα ενός πληγωμένου θηράματος που κολυμπά στην επιφάνεια. Αυτό το είδος δολώματος λειτουργεί εξαιρετικά όταν στοχεύετε λούτσους και λαβράκια σε σημεία κορυφής.
Άλλα θέλγητρα χρησιμοποιούν είτε μηχανική είτε ηλεκτρική δράση για να κινούνται μέσα στο νερό με ρεαλισμό. Τα Poppers είναι ένα παράδειγμα - αυτά τα σκληρά πλαστικά θέλγητρα διαθέτουν ένα τοξωτό σχέδιο κεφαλής που τους αναγκάζει να βουτούν κάτω από το νερό όταν τους τραντάγονται όταν τα ανασύρουν. Αυτό το είδος γρήγορης κίνησης με βελάκια κάνει τα popper εξαιρετικά θέλγητρα για ρηχά νερά, όπου μπορούν εύκολα να ακουστούν από τα κοντινά ψάρια.
Ωστόσο, άλλα σχέδια δολώματος ενσωματώνουν εξαρτήματα όπως εσωτερικές κουδουνίστρες ή μαγνήτες που δεν θα είναι ορατά στο νερό, αλλά θα δημιουργήσουν δόνηση θορύβου καθώς επιπλέουν ακριβώς κάτω από την επιφάνεια. Αυτοί οι τύποι δολωμάτων είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικοί όταν προσκαλούνται σε βαθιά νερά, επειδή εκεί η ακρόαση των ψαριών είναι ιδιαίτερα έντονη — οπότε αν ψάχνετε για είδη όπως το walleye, αυτό είναι σίγουρα κάτι που θα θέλατε να λάβετε υπόψη όταν ψωνίζετε για τον εξοπλισμό σας!
Άρωμα και γεύση
Πολλοί πετυχημένοι ψαράδες χρησιμοποιούν αρώματα και γεύσεις για να προσελκύσουν τα ψάρια. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι πολλά ψάρια έχουν πολύ ανεπτυγμένη αίσθηση γεύσης και όσφρησης, επιτρέποντάς τους να ανιχνεύουν εύκολα τα χαρακτηριστικά του δελεασμού κάτω από το νερό. Αυτές οι μυρωδιές και γεύσεις μπορεί να κυμαίνονται από αρωματικά δολώματα εμπορικής ποιότητας, έως φυσικά έλαια ψαριών με δόλωμα ή ακόμη και να βυθίζετε τεχνητά θέλγητρα σε σιρόπια ή ζελέ.
Τα καλύτερα δολώματα για την προσέλκυση ψαριών είναι αυτά που έχουν έντονη μυρωδιά ή γεύση που συνδέεται με αυτά. Οι πιο συχνά χρησιμοποιούμενες αρωματικές ενώσεις είναι τα έλαια γλυκάνισου, τα εκχυλίσματα σκόρδου, τα μείγματα μελάσας, τα εκχυλίσματα γαρίδας, ακόμη και τα κατακάθια καφέ εμποτισμένα σε λάδι.
Αρωματικοί παράγοντες όπως εκχύλισμα ήπατος, εκχύλισμα αχιβάδας, εκχύλισμα μελιού, αρωματικοί παράγοντες καβουριού καθώς και γεύσεις τυριού μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν σε τεχνητά θέλγητρα για να δημιουργήσουν μεγαλύτερη ελκυστικότητα για τα ψάρια.
Είναι σημαντικό για τους ψαράδες να πειραματίζονται με διαφορετικούς συνδυασμούς αρωμάτων και γεύσεων όταν ψαρεύουν, ώστε να μπορούν να προσδιορίσουν ποιο λειτουργεί καλύτερα για κάθε δεδομένο υδάτινο σώμα.
Φυσικά, ο τύπος του δολώματος που χρησιμοποιείται θα υπαγορεύσει επίσης ποιος τύπος αρώματος ή γεύσης λειτουργεί καλύτερα, καθώς διαφορετικοί τύποι δολωμάτων έχουν σχεδιαστεί για διαφορετικούς σκοπούς, όπως εφαρμογές επιφάνειας ή υπόγειας.
Μερικοί ψαράδες προτιμούν αρωματικά ή αρωματισμένα θέλγητρα, ενώ άλλοι απολαμβάνουν το «going au naturel» με τα τεχνητά τους θέλγητρα – όλα εξαρτώνται από τις προσωπικές προτιμήσεις, καθώς κάθε ψαράς έχει τις δικές του μοναδικές ιδέες για το τι θα λειτουργήσει καλύτερα όσον αφορά την προσέλκυση ψαριών!
Βάθος και συνθήκες νερού
Το βάθος και οι συνθήκες νερού στις οποίες ψαρεύετε μπορεί να επηρεάσουν σημαντικά τον τύπο του δολώματος που απαιτείται. Για παράδειγμα, εάν ψαρεύετε σε ρηχά νερά, συνιστάται συνήθως ένα ελαφρύ δέλεαρ, καθώς δεν βυθίζεται πολύ βαθιά ή βυθίζεται πολύ γρήγορα. Από την άλλη πλευρά, εάν ψαρεύετε σε βαθιά νερά, ένα πιο βαρύ δέλεαρ μπορεί να είναι πιο κατάλληλο.
Επιπλέον, αν είστε ψάρεμα σε βραχώδη νερά, προτείνονται θέλγητρα με γάντζους από ανοξείδωτο χάλυβα VMC, καθώς δεν θα πιαστούν τόσο εύκολα σε αντίθεση με άλλους τύπους γάντζων.
Ομοίως, η πέστροφα ουράνιου τόξου μπορεί να είναι δύσκολο να πιαστεί λόγω της εξαιρετικής όρασής της, επομένως τα πιο σκούρα χρώματα και τα σιωπηλά χρώματα θα πρέπει να χρησιμοποιούνται σε περιστρεφόμενα θέλγητρα ή μανιβέλα. ενώ τα έντονα χρώματα πλαστικά σκουλήκια και spinnerbaits τείνουν να λειτουργούν καλύτερα για τα μπάσα.
Σε όλες τις περιπτώσεις, είναι σημαντικό να δίνετε προσοχή στα τοπικά ύδατα για ενδείξεις σχετικά με το ποιος τύπος δέλεαρ θα είναι παραγωγικός – χρώματα που ταιριάζουν με φυσικά θηράματα, τύποι κίνησης ψαριών δολώματος που λειτουργεί καλά σε ορισμένες περιόδους του χρόνου είναι βασικά στοιχεία κατά την επιλογή του σωστού θέλγητρα.
Εποχιακές Θεωρήσεις
Ο τύπος του δολώματος και της υδρόβιας ζωής που κατοικεί στο νερό μπορεί να διαφέρει σημαντικά από εποχή σε εποχή, επομένως είναι σημαντικό να το λάβετε υπόψη όταν επιλέγετε ένα δέλεαρ. Την άνοιξη και το καλοκαίρι, τα θέλγητρα με έντονα χρώματα - όπως το κίτρινο, το πορτοκαλί και το ροζ - μπορεί να είναι πιο ελκυστικά για τα ψάρια επειδή αυτοί οι μήνες συνήθως έχουν περισσότερες ώρες φωτός της ημέρας.
Καθώς οι μέρες μικραίνουν, ίσως θελήσετε να αλλάξετε την επιλογή χρώματος και να χρησιμοποιήσετε σκούρα θέλγητρα όπως το μαύρο ή το μωβ. Επιπλέον, οι θερμότεροι μήνες συνήθως φέρνουν διαφορετικές ποικιλίες ψαριών δολώματος σε ορισμένες περιοχές, γεγονός που μπορεί να επηρεάσει δραματικά το είδος των δολωμάτων που πρέπει να χρησιμοποιήσετε.
Είναι καλύτερο να κάνετε κάποια έρευνα για τις εποχές στην περιοχή σας πριν προμηθευτείτε δέλεαρ.
FAQ
Ποια χρώματα έλκονται περισσότερο από τα ψάρια;
Γενικά, τα ψάρια έλκονται περισσότερο από θέλγητρα που έχουν έντονα χρώματα και σχέδια που μοιάζουν με το φυσικό τους περιβάλλον.
Τα ψάρια τείνουν επίσης να είναι πιο επιθετικά όταν κυνηγούν θήραμα, έτσι τα θέλγητρα που έχουν σχεδιαστεί με αιχμηρές αιχμές ή σπιρούνια μπορούν πραγματικά να τα βοηθήσουν. Ως εμπειρικός κανόνας, τα πολύχρωμα θέλγητρα παράγουν γενικά καλύτερα αποτελέσματα από τα μονόχρωμα θέλγητρα όσον αφορά τα αλιεύματα και τα χτυπήματα.
Ποιο χρώμα είναι πιο δύσκολο να δουν τα ψάρια;
Τα μάτια τους είναι προσαρμοσμένα να ανιχνεύουν τα διαφορετικά χρώματα του φωτός που αντανακλάται από τα αντικείμενα στο περιβάλλον τους. Αυτό σημαίνει ότι τα μπλε και πράσινα χρώματα φαίνονται πιο έντονα από άλλα χρώματα, κάτι που μπορεί να τα κάνει δύσκολα βλέπουν τα ψάρια.
Ποιο άρωμα ελκύει τα ψάρια;
Υπάρχουν πολλές μυρωδιές που μπορούν να προσελκύσουν τα ψάρια, αλλά μερικές από τις πιο δημοφιλείς είναι το σκόρδο, τα εσπεριδοειδή και η αμμωνία. Το σκόρδο είναι γνωστό ότι είναι ένα δυνατό άρωμα που μπορεί να απωθήσει άλλα ζώα και τα ψάρια το βρίσκουν δυσάρεστο. Τα εσπεριδοειδή είναι ένα άλλο άρωμα που μπορεί να είναι ελκυστικό για τα ψάρια καθώς έχει μια γλυκιά μυρωδιά. Η αμμωνία είναι μια χημική ουσία που βρίσκεται στο νερό και μυρίζει σαν τροφή ψαριών.
Τα μεγαλύτερα θέλγητρα πιάνουν μεγαλύτερα ψάρια;
Το μέγεθος του δέλεαρ ενός ψαριού θα εξαρτηθεί από το είδος, το βάρος και την ηλικία του. Τούτου λεχθέντος, τα μεγαλύτερα θέλγητρα τείνουν να πιάνουν μεγαλύτερα ψάρια γενικά. Μεγαλύτερα δολώματα, όπως τα ψαράκια και τα ψαράκια ευνοούνται συχνά από τους ψαράδες λαβράκια, επειδή μιμούνται είδη θηραμάτων που καταναλώνονται συνήθως από αυτά τα ψάρια. Τα μεγάλα μπάσα, για παράδειγμα, προτιμούν δόλωμα που έχει μέγεθος μεταξύ 1/2 και 3/4 της ίντσας. Αντίθετα, οι μεγαλόστομες πέστροφες τείνουν να ευνοούν τα θέλγητρα που έχουν μήκος 4 ίντσες ή περισσότερο.
Συμπέρασμα
Εκεί το έχουμε. Αυτές είναι οι επιλογές μου για τα καλύτερα θέλγητρα ψαρέματος που έγιναν ποτέ. Φυσικά, υπάρχουν πολλά άλλα που έχουν επίσης αντέξει στη δοκιμασία του χρόνου, αλλά ο χώρος περιορίζει πόσα μπορούμε να συμπεριλάβουμε εδώ. Ήταν μια πολύ δύσκολη επιλογή να αποφασίσω ποια 10 να χρησιμοποιήσω.
Οι πολλές Τιμητικές Μνεία πηγαίνουν σε δέλεαρ όπως ο Lucky 13, ο Billy Bass, ο Heddon Popper, ο Hula Popper, το Big O, το Sassy Shad, το Beetle Spin, το Heddon Chugger, το Johnson Silver Minnow, το River Runt, το Ο Hellbender, η Little Suzy, η Tiny Torpedo, η Roostertail, ο Panther-Martin, κ.λπ. Τώρα μπορείτε να δείτε πόσο δύσκολη δουλειά ήταν.
Μη διστάσετε να σχολιάσετε και να προσθέσετε τις δικές σας υποψηφιότητες για τα καλύτερα θέλγητρα όλων των εποχών και θα προσπαθήσω να κάνω μερικά κομμάτια σε αυτά αργότερα. Μας αρέσει να ακούμε νέα σας. Επιστρέφετε συχνά μαζί μας και σας ευχαριστούμε που μας επισκεφτήκατε.
Η Adelaide Gentry, έμπειρος λάτρης του καγιάκ και ειδικός, είναι η κινητήρια δύναμη πίσω από το KayakPaddling.net. Με πάνω από μια δεκαετία εμπειρίας στην πλοήγηση στις πιο απαιτητικές πλωτές οδούς του κόσμου, η Αδελαΐδα συνδυάζει το πάθος της για την περιπέτεια με τη βαθιά γνώση του καγιάκ για να παρέχει διορατική και πρακτική καθοδήγηση σε κωπηλάτες όλων των επιπέδων.
