Het regende. Moeilijk. Mijn favoriete rivieren werden uitgeblazen en overstroomd. Steltlopers lekten en de toppen van de hengels waren geknapt. De vissen waren traag en traag en bijten niet. Eerlijk gezegd was er niet veel goed gegaan tijdens deze reis. Dat was mijn inleiding tot het vissen op de? Bighorn rivier.
We hadden een grotendeels verspilde halve dag doorgebracht op de Blackstone (een van mijn favoriete? forel rivieren), maar de recente onweersbuien hadden het hoog, modderig en gevaarlijk achtergelaten. Dus gingen we de uitlopers uit om ons geluk te beproeven in het echte hoge land.
Niet bepaald een gunstige manier om jezelf kennis te laten maken met een rivier en nog minder waarvan je zou verwachten dat je er goede herinneringen aan hebt. Ondanks dat alles kan ik niet wachten om terug te gaan naar deze rivier.
Vissen op de Bighorn-rivier
De Bighorn River begint onder Mount McGuire aan de rand van de Canadese Rockies. Van daaruit stroomt het naar het zuiden, over de indrukwekkende Crescent Falls en door een martelende kloof, om uiteindelijk samen te komen met de North Saskatchewan River bij Abraham Lake. Het is een prachtige rivier en alleen al vanwege het landschap de reis waard.
De meeste van mijn ervaring is beperkt tot uitlopers en boreale bosrivieren, dus de Bighorn is een beetje een uitdaging.
Het is een echte bergrivier – en dat betekent snel. Het is echter niet bijzonder groot, dus het is niet gevaarlijk om te waden.
Er is mij verteld dat er paden zijn die naar beneden leiden naar de canyon-secties onder de watervallen, maar ik ben een beetje een kip als het op hoogtes aankomt en heb er dus echt geen interesse in om zo ver langs een steile rotswand af te dalen.
Trouwens, mijn broer, die weer bij me was voor deze reis, heeft de neiging om tijdens het waden erin te vallen en dat kan echt gevaarlijk zijn in het snelle canyonwater.
Vliegen en tackles
Ondanks mijn beste advies, besloten zowel mijn broer als een vriend die ons vergezelde, dat het drogen aan de orde van de dag zou zijn. Er werd een verscheidenheid aan Adams, Black Gnats, Pale Morning Duns, Elk Hair Caddises en Humpies gegooid - allemaal tevergeefs.
Ik heb een paar nimfen gevist onder een indicator - een kraalkop fazantstaart en een kraalkopprins. Hoewel ik zou willen beweren dat mijn wijze advies veel vis opleverde, gebeurde dat helaas niet, hoewel ik de andere twee wel overtrof, wat iets is.
Omdat het een middelgrote bergrivier is, zijn gewichten van 4 en 5 hier de beste keuze, net als op de meeste vergelijkbare rivieren. Niemand van ons had veel zin om met streamers te zwaaien, dus zwaardere rigs waren thuis gelaten.
Er komen en aan de slag gaan
De gemakkelijkste plaats om op deze rivier te beginnen is direct vanaf de Crecent Falls camping. Overigens is de camping zelf een beetje netjes, met een ondiep water dat nodig is om toegang te krijgen. We hadden geen problemen in mijn 4×4, en ik denk niet dat zelfs een cross-over met een beetje speling veel problemen zou hebben.
De rivier op de camping is breed en gevlochten, maar er is een prachtig zwembad onderaan het pad.
We brachten hier veel tijd door, zeker wetend dat er iets in moest zitten. Het zag er te mooi uit voor hen om niet te zijn.
Achteraf denk ik dat de nabijheid van de camping de ondergang van dat zwembad kan zijn geweest.
Vanaf hier de rivier op werken is echter vrij eenvoudig. Een woord van waarschuwing: mijn vriend, die ergens ten noorden van 300 pond weegt, stelde voor om de rivier over te steken nadat we ons een weg hadden gevist door een diepe run. Nadat ik hem had zien lachen om onze schroom en nonchalant door het dij-diepe water klotste, had ik het gevoel dat ik weinig andere keus had dan te volgen.
Ik ben geen kleine jongen, maar de rivier nam alle 190 pond van me op en zette me 3 of 4 voet stroomafwaarts af. Als er rotsblokken achter me waren geweest of als ik in een gat had gezeten, had het een enge, natte dag kunnen zijn. Dus wees voorzichtig daarbuiten.
Bighorn River Vissen
De Bighorn bleek een behoorlijk zware rivier te zijn. Een combinatie van snel bergwater, slecht weer en ongeduldige metgezellen leidde ertoe dat dit een enkel visuitje was.
De enige vis die we landden, werd uiteindelijk een moordenaar van ongeveer 8 centimeter lang, gevangen op een fazantstaart van een kraalkop die ik had gewogen met een beetje wolfraam om hem helemaal naar de bodem te brengen.
Al met al is het echter een schoonheid van een rivier, gemakkelijk te bereiken, en met een aantal grote, langzamere poelen binnen handbereik van de camping. Helaas moesten we door een waarschuwing van een aantal andere vissers voor een onweersbui terug stroomafwaarts rennen net voordat we deze poelen bereikten.
Alleen al voor het landschap is het zeker de reis waard.
Als je wat meer op je gemak bent met hoogtes, is de kloof een aantrekkelijk avontuur, hoewel ik vermoed dat het meer een rotsklacht is dan een vistocht (en misschien zelfs een gevaarlijke).
Adelaide Gentry, een doorgewinterde kajakliefhebber en -expert, is de drijvende kracht achter KayakPaddling.net. Met meer dan tien jaar ervaring in het navigeren op 's werelds meest uitdagende waterwegen, combineert Adelaide haar passie voor avontuur met een grondige kennis van kajakken om inzichtelijke en praktische begeleiding te bieden aan peddelaars van alle niveaus.
