Zanim zaczniemy wiosłować, musimy nauczyć się prawidłowej techniki trzymania wiosła. Choć może się to wydawać oczywiste, warto poznać kilka sztuczek.
Podczas pływania lekko zginasz palce w kształt kubka. Większość wioseł kajakowych robi to samo ze swoimi piórami. Kielich pióra nazywany jest twarzą mocy, ponieważ tworzy moc, która porusza kajakiem. Tył ostrza nazywany jest tylną twarzą.
Większość łopatki wiosła są lekko asymetryczne, co oznacza, że górna krawędź ostrza jest dłuższa niż dolna. Aby upewnić się, że wiosło płynnie porusza się po wodzie, upewnij się, że nie trzymasz wiosła do góry nogami.
Zalecana szerokość chwytu to mniej więcej odległość między łokciami lub trochę mniej. Podczas wiosłowania zwykle dobrze jest od czasu do czasu zmieniać szerokość chwytu, aby obciążenie było rozłożone równomiernie wśród twoich mięśni. Szeroki uchwyt zapewnia większą moc i kontrolę. Wąski chwyt jest zwykle przyjemniejszy do wiosłowania na długich dystansach.
Zazwyczaj ostrza wiosła turystycznego są opierzone, co oznacza, że są skierowane w różnych kierunkach. Przypomina trochę łopaty śmigła samolotu. Pomaga to zmniejszyć opór powietrza uniesionej łopatki.
Wiosła mogą być wyposażone w pióra dla wioślarzy lewo- i praworęcznych. Chyba że planujesz kajak z własnym wiosłem, spróbuj nauczyć się używać pióra praworęcznego, ponieważ wiosła leworęczne nie są powszechnie spotykane w wypożyczalniach i firmach odzieżowych.
Poniższe instrukcje dotyczą wioseł z piórami praworęcznymi.
Twoja prawa ręka jest twoją ręką kontroli. Oznacza to, że chwyt jest stały i nie zmienia się podczas uderzeń. Prawą ręką możesz kontrolować kąt ostrza.
Nie trzymaj wiosła zbyt mocno, w przeciwnym razie twoje ręce szybko się zmęczą.
Lewa ręka powinna luźno chwycić trzon wiosła, aby umożliwić prawej ręce skręcić wiosło pod żądanym kątem w celu obracania, usztywniania i toczenia.
Technika „prawa ręka nieruchoma, lewa ręka luźna” jest idealna dla szerokiej gamy uderzeń, regeneracji i manewrów.