ปลาอาศัยอยู่ในทุกส่วนของโลก ยกเว้นบริเวณที่หนาวที่สุดและพื้นที่ที่ขาดออกซิเจนเพียงพอ เช่น บ่อที่นิ่ง ปัจจุบันมีปลาที่รู้จักเกือบ 30,000 สายพันธุ์ ปลาส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในแหล่งน้ำ เช่น สระน้ำ แม่น้ำ ทะเลสาบ และมหาสมุทร ปลามีสี่ประเภท: ไม่มีกราม กระดูกอ่อน ครีบกลีบ และครีบรังสี

ปลาทุกตัวมีรูปร่างคล้ายคลึงกันและมีลำตัวเพรียวสำหรับเคลื่อนตัวผ่านน้ำ ปลามีรูปร่างและขนาดต่างๆ น้ำหนักของมันแตกต่างกันไปตั้งแต่ขนแปรงขนาดเล็กที่มีน้ำหนักเพียง 1 ออนซ์ ไปจนถึงปลาฉลามที่หนักได้ถึงหนึ่งตัน แสงถูกดูดซึมผ่านน้ำโดยเซลล์เม็ดเลือดแดงในปลาส่วนใหญ่ ดังนั้นปลาส่วนใหญ่จะมีสีดำ

อย่างไรก็ตาม สิ่งมีชีวิตในทะเลลึกบางชนิดให้แสงสว่างในตัวของมันเอง ปลาบางชนิดไม่ต้องการออกซิเจนเพราะพวกมันหายใจเอาออกซิเจนที่ละลายในน้ำหรือสารประกอบอินทรีย์เข้าไป

ปลาสามารถผลิตอาหารได้เองเนื่องจากอวัยวะที่ปรับเปลี่ยนได้ซึ่งเรียกว่าตับซึ่งมีหน้าที่หลายอย่าง รวมถึงการผลิตน้ำดีซึ่งช่วยในการย่อยอาหาร ล้างพิษ และเก็บสารประกอบที่อุดมด้วยพลังงาน ระบบย่อยอาหารได้รับการดัดแปลงสำหรับทั้งอาหารที่กินเนื้อเป็นอาหารและกินพืชเป็นอาหาร

ปลาที่ไม่มีกรามแต่ละตัวมีหนามสองอัน อันหนึ่งอยู่เหนือตาแต่ละข้าง ซึ่งทำหน้าที่เหมือนนิ้ว ปลากระดูกอ่อนมีเหงือกหรือกรีดเหงือกห้าคู่ในแต่ละด้านของร่างกาย ปลาครีบครีบมีปอดภายในและกระเพาะปัสสาวะว่ายน้ำที่ใช้ควบคุมการลอยตัว ระบบทางเดินหายใจของปลากระเบนประกอบด้วยปอดดึกดำบรรพ์ที่มีโพรงเขาวงกตอยู่ด้านล่าง

หัวใจประกอบด้วยสองห้องและสูบฉีดเลือดไปยังเหงือกซึ่งได้รับออกซิเจนแล้วกลับสู่หัวใจ ปลาจำนวนมากมีอวัยวะภายในที่เรียกว่ากระเพาะปัสสาวะว่ายน้ำที่ปรับและควบคุมการลอยตัวโดยรับก๊าซเมื่อปลาอยู่เหนือน้ำหรือปล่อยก๊าซเมื่อปลาอยู่ใต้น้ำ

ปลาบางชนิด เช่น ปลาฉลาม รักษาการลอยตัวด้วยการมีตับที่เต็มไปด้วยน้ำมัน ปลาบางชนิดใช้อวัยวะพิเศษ เช่น ปลาแองเกลอร์ที่สามารถเปล่งแสงเพื่อดึงดูดเหยื่อหรือ เหยื่อที่มีลักษณะเหมือนสัตว์ตัวเล็กๆ.

ปลามองเห็นสีหรือไม่?

นักวิทยาศาสตร์มีคำตอบมากมายสำหรับคำถามนี้ คำตอบหนึ่งคือพวกเขาไม่สามารถมองเห็นสีทั้งหมดที่มนุษย์สามารถเห็นได้ แต่พวกเขาก็มองเห็นบางส่วน ปลาเขตร้อนบางชนิดเป็นที่รู้จักกันว่าสามารถมองเห็นเป็นสองส่วนของช่วงรังสีอัลตราไวโอเลตที่ดวงตาของมนุษย์รับรู้เพียงความมืด

รูปร่างรูม่านตาของปลายังส่งผลต่อความสามารถในการกำหนดสีที่ต่างกัน ตัวอย่างเช่น เลนส์ฟิชอาย (ปลาที่มีรูม่านตามีรูปร่างเหมือนเลนส์ฟิชอาย) ให้พวกมันจับแสงโพลาไรซ์และสร้างความแตกต่างในด้านคอนทราสต์ ปลายังไม่ "เห็น" สิ่งที่เราเรียกว่าสีเทา พวกเขาอาจไม่รับรู้ว่าเป็นสีที่ไม่มีสีหรือนำไปเป็นสีอื่นทั้งหมด สรุปแล้วใช่ แต่ไม่ใช่ในแบบที่มนุษย์ทำ!

การดัดแปลงการมองเห็นปลา

สิ่งสำคัญที่ควรทราบก็คือปลามองเห็นสิ่งต่าง ๆ แตกต่างจากที่เราทำ ตาปลาได้รับการดัดแปลงสำหรับการดูใต้น้ำ และไม่ใช่แค่สีของแสงที่พวกเขารับรู้แตกต่างจากมนุษย์เท่านั้น แต่ยังเป็นวิธีการประมวลผลภาพและสภาพแวดล้อมที่สัมพันธ์กับสิ่งที่เรารับรู้ แต่ปลาบางชนิดสามารถเห็นแสงอัลตราไวโอเลต ซึ่งเป็นแสงประเภทเดียวกับที่เราใช้ทาครีมกันแดด และการรับรู้เพิ่มเติมนี้อาจช่วยป้องกันตัวเองจากการถูกแดดเผา

หากคุณเคยคิดว่าการปกปิดผิวด้วยสังกะสีเป็นเรื่องสุดขั้ว (และหวังว่าจะมีวิธีอื่น) ให้คิดใหม่!

ประเภทฟิชอาย

รูปร่างรูม่านตาทั่วไปมีสี่รูปแบบ: กลม แนวตั้ง (หรือคล้ายรอยผ่า) รูปทรงเพชร และฟิชอาย มนุษย์มีรูม่านตากลม สัตว์กลางคืนบางชนิดมีรูม่านตาแนวตั้ง และปลาทะเลน้ำลึกบางชนิดมีรูปเพชร

ปลาที่มีรูม่านตาฟิชอาย (เช่น ปลาทองและลูกพี่ลูกน้องในบ้าน) สามารถมองเห็นได้ชัดเจนในเกือบทุกทิศทางด้วยรูปร่างของรูม่านตา: เส้นผ่านศูนย์กลางในแนวนอนมีขนาดใหญ่กว่าเส้นผ่านศูนย์กลางแนวตั้ง ซึ่งช่วยให้พวกมันรับแสงโพลาไรซ์ ซึ่งเป็นแสงประเภทหนึ่งที่มี กระจัดกระจายไปจากดวงอาทิตย์หรือจากแหล่งที่มนุษย์สร้างขึ้น เช่น น้ำที่สะท้อนจากถนน เรือ ฯลฯ ซึ่งหมายความว่าพวกมันสามารถสัมผัสได้ถึงสิ่งที่สายพันธุ์อื่นๆ ส่วนใหญ่จะพลาดไป รวมถึงเหยื่อของพวกมันที่ซ่อนตัวอยู่ใต้ผิวน้ำ

รูปร่างรูม่านตาของปลาแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับว่าปลาอาศัยอยู่ในน้ำหรือในอากาศ: รูม่านตาทรงกลมทำงานได้ดีที่สุดใต้น้ำเพราะกรีดแนวตั้งไม่ให้แสงเข้าตาเพียงพอ อย่างไรก็ตาม ร่องแนวตั้งทำงานได้ดีกว่ามากในอากาศ เนื่องจากรูม่านตากลมให้แสงเข้าตามากเกินไป

ข้อ จำกัด การมองเห็นปลา

สิ่งสำคัญที่ควรทราบก็คือปลาบางชนิดมีจุดบอดเฉพาะประเภท ตัวอย่างเช่น ฉลามและปลานักล่าอื่นๆ บางตัวมีรูเล็กๆ ที่ด้านหลังของเรตินาซึ่งหลอดเลือดผ่านจากด้านหลังไปยังด้านหน้าเรตินา

โครงสร้างนี้สามารถบังแสงจำนวนมากไม่ให้เข้าตาของปลาประเภทนี้ ไม่ว่าจะจากด้านบนหรือด้านล่าง ทำให้มองเห็นวัตถุที่อยู่ด้านล่างโดยตรงหรือเหนือตาปลาโดยตรงได้ยาก ซึ่งแสงแดดจะตกกระทบมากขึ้น

อย่างไรก็ตาม การมองเห็นประเภทนี้มีประโยชน์อย่างมาก: สิ่งมีชีวิตเรืองแสง เช่น ปลาตกเบ็ดและปลาไฟฉาย ใช้รูนี้ให้เกิดประโยชน์ ล่อเหยื่อด้วย "แสง" ที่ออกมาจากตาของพวกมัน

สรุป

พึงระวังว่าปลามีประสาทสัมผัสที่มากกว่าการมองเห็น นอกจากนี้ยังเป็นความรู้สึกสุดท้ายที่พวกเขาใช้เพื่อระบุแหล่งอาหารที่เป็นไปได้ พวกเขาสามารถได้กลิ่นและสัมผัสคลื่นในน้ำ โดยทั่วไปแล้วพวกมันจะติดตามแหล่งอาหารที่อยู่ใกล้เคียงด้วยประสาทสัมผัสอื่นๆ แม้ว่าพวกเขาจะใช้สายตาก็ตาม โดยทั่วไปแล้วจะขึ้นอยู่กับการเคลื่อนไหวมากกว่าสี

นี่คือเหตุผลที่นักตกปลาแนะนำให้ผสมการดึงของคุณก่อนที่คุณจะทำผิดพลาดกับการเลือกแมลงวันของคุณ มันคือทั้งหมดที่เกี่ยวกับการจัดวางและการเคลื่อนไหว

หากปลาเข้ามาดูแมลงวันของคุณเพียงเพื่อละทิ้งมัน มันก็อาจเป็นสีของแมลงวันของคุณ ถ้าคุณเคย ตกปลาหาเสี่ย หรือปลาเทราท์ก่อนที่คุณจะรู้ว่าสีแดงหรือสีดำอาจเป็นกุญแจสำคัญในการกำหนดความแตกต่าง อย่ากลัวที่จะลองตัวเลือกต่างๆ

แอดิเลด เจนทรี

Adelaide Gentry ผู้ช่ำชองและเชี่ยวชาญในการพายเรือคายัคเป็นแรงผลักดันที่อยู่เบื้องหลัง KayakPaddling.net ด้วยประสบการณ์กว่าทศวรรษในการเดินเรือในเส้นทางน้ำที่ท้าทายที่สุดในโลก แอดิเลดผสมผสานความหลงใหลในการผจญภัยของเธอเข้ากับความรู้เชิงลึกเกี่ยวกับการพายเรือคายัค เพื่อมอบคำแนะนำเชิงลึกและเชิงปฏิบัติสำหรับฝีพายทุกระดับ